تکلیف کمتر، زندگی بهتر!

تکلیف کمتر زندگی بهتر
تربیت معلم

تکلیف کمتر، زندگی بهتر!

دانش آموزان همیشه از تکالیف زیاد شکایت می‌کنند. اما شما نمی‌دانید که این شکایت‌ها واقعی است یا از راحت طلبی آن‌هاست. بنابراین شما همیشه تعادل را رعایت کنید چون اگر تکلیف کم یا آسان باشد برای  آنها خسته کننده خواهد بود و اگر سخت یا زیاد باشد آن‌ها دچار استرس خواهند شد.

من در سال هایی که تدریس می کردم، متوجه شدم که تکالیف کمتر ممکن است باعث بهتر شدن  نتایج یادگیری دانش آموزان شود.
در ادامه با چند دلیل این موضوع را بررسی می‌کنیم.

۵ دلیل که چرا باید به دانش آموزان کمتر تکلیف داد!

۱. دانش آموزان به یادگیری تشویق می شوند.

هدف مدرسه باید آموزش دادن چگونگی یادگیری و علاقه‌مند کردن آن‌ها به یادگیری باشد.
به جای دادن ماهی به دانش‌آموزان ، به آن‌ها ماهیگیری یاد بدهید.

سخنرانی‌ها، بحث‌ها و مطالعه، باید همه دانش‌آموزان را به مشارکت در مطالب تشویق کنند.

اغلب، معلمان چون کارهای زیادی دارند ، به دانش‌آموزان بیش‌تر تکلیف می‌دهند تا مطالبی که به‌طور کافی در کلاس به دانش آموزان توضیح نداده‌اند را پوشش دهند. تکالیف نباید جایگزین درس باشند ، بلکه باید از تکالیف برای تمرین مطالبی که در کلاس آموزش داده شده  یا به عنوان یک مقدمه کوتاه برای مطالب جدید استفاده شود.

تکالیف  بهتر است، جذاب و جالب باشند تا دانش‌آموزان از انجام آنها لذت ببرند. مثل ساخت یک پروفایل یا سایت برای شخصیتی از نمایشنامه شکسپیر که در حال خواندنش هستید. من متوجه شدم، وقتی دانش آموزان تکلیف کمتری دارند بیشتر به مدرسه و یادگیری علاقه‌مند می‌شوند.

۲.دانش آموزان استراحت و تمرکز بهتری خواهند داشت.

معلمان باید در نظر داشته باشند که چقدر روزهای مدرسه برای دانش آموزان، به خصوص دانش آموزان دبیرستان،  طولانی می‌تواند باشد اگر ساعت ها تکلیف داشته باشند.

دانش آموزان معمولا بین ساعت ۷ تا ۸ صبح به مدرسه می رسند، تا ساعت ۳ بعد از ظهر در مدرسه می مانند، ممکن است فعالیت های بعد از مدرسه، تا ساعت ۵ یا ۷ بعد از ظهر ادامه داشته باشند و همچنین تا ساعت ۸ یا ۹ شب، بعد از شام نتوانند  تکالیف خود را شروع کنند. حتی اگر دانش آموزان شما فقط یکی دو ساعت تکلیف داشته باشند، آن‌ها نمی‌توانند قبل از ساعت ۹ یا ۱۰  شب به رخت‌خواب بروند.

خواب برای کودکان و نوجوانان در حال رشد بسیار مهم است.  باتوجه به اینکه دانش‌آموزان می‌توانند به دلایل غیرمرتبط با مدرسه شب‌ها نخوابند یا تا دیروقت بیدار بمانند، معلمان باید تلاش کنند تا تأثیر منفی تکالیف و مدرسه را بر خواب دانش‌آموزان به حداقل برسانند.
تکلیف کمتر  یعنی دانش‌آموزان شما فرصت خواب بیشتری خواهند داشت، در نتیجه روز بعد سرحال‌تر و مشتاق‌تر خواهند بود.

 

۳.افزایش اوقات فراغت ، باعث ایجاد شخصیت متعادل تر در دانش‌آموزان می‌شود.

بسیاری از دانش‌آموزان، به‌ویژه دبیرستانی‌ها، مدرسه را یک اتاق می‌دانند که بخش قابل توجهی از عمرشان را در آن گیر افتاده‌اند،آن‌ها فقط به خارج شدن از این جعبه فکر می‌کنند و چیز بیشتری نمی‌خواهند. البته، دانش‌آموزان و افراد به طور کلی می‌توانند از وقت آزاد خود به طور نامناسب استفاده کنند، مثل صرف ساعت ها در شبکه های اجتماعی و گشت و گذار در اینترنت. اما بسیاری از دانش‌آموزان احساس می‌کنند که حجم زیاد تکالیفشان از انجام کارهای سرگرم‌کننده‌ای که دوست دارند، جلوگیری می‌کند.

برای دانش آموزان مهم است که زندگی خارج از مدرسه را هم تجربه کنند و تکلیف کمتر به آنها فرصت بیشتری برای انجام  فعالیت‌های خارج از مدرسه می‌دهد.
دانش آموزان باید چند بعدی باشند؛ اگر با تکالیف درسی سرشان شلوغ باشد، نمی‌توانند در زمینه‌های دیگر پیشرفت کنند.

به عنوان یک معلم، به دلیل درگیری شما با محیط اموزشی ، با اگاهی و درک کردن احساس  دانش‌آموزان و میزان علاقه‌ی آن‌ها می‌توانید درس‌ها را به محیط خارج از مدرسه بکشانید و آن‌ها را تشویق کنید که انجام تکالیف و آموزش برایشان آسان و لذت‌بخش شود  آن‌گاه شما موفق‌تر خواهید بود.

۴.متعادل بودن حجم تکلیف از ذهن اگاه پشتیبانی می کند.

دانش‌آموزان به طور کلی از تکالیف شکایت می‌کنند زیرا کار زیادی دارند. من معتقدم که بسیاری از دانش‌آموزان با تکالیف درسی و مرور و تمرین آن‌چه در مدرسه می‌آموزند مشکلی ندارند.
اما هر معلم چون فکر می‌کند کلاس خودش مهم‌تراست، دانش‌آموزان اغلب با چندین ساعت تکلیف درسی در شب مواجه می‌شوند.
با این حال، مهم است که شما و همکارانتان در مورد تکالیفی که هفتگی به دانش‌آموزان می‌دهید، با هم صحبت کنید. شما نمی‌خواهید دانش‌آموزانتان روزانه ۴ تا ۵ ساعت تکلیف در خانه داشته باشند.
وقتی من دانشگاه می‌رفتم ، برخی از دروس را به دلیل حجم سنگین و زیاد تکالیفی که باید انجام می‌دادم، دوست نداشتم. من دانشجوی خوبی بودم و همیشه هر کاری که به من واگذار می‌شد را انجام می‌دادم، اما وقتی که مجبور بودم فقط برای یک کلاس بین روزهای سه‌شنبه و پنج‌شنبه چهل صفحه A4 را بخوانم، برایم غیرقابل تحمل بود. طبیعی است که  من  نمی‌توانستم همه‌ی مطالب را  در این زمان کوتاه یاد بگیرم.
مطمئنا شما نمی‌خواهید دانش آموزان خود را به دلیل حجم زیاد تکالیف در موقعیتی قرار دهید که دچار مشکل شوند.
اگر کمی حجم تکالیف را کاهش دهید، دانش آموزان کمتر خسته و بیشتر آگاه و هوشیار خواهند شد.

۵.اختصاص زمانی برای وقت گذرانی با خانواده برای سلامتی بسیار ارزشمند است.

اغلب این نکته ی آخر فراموش می‌شود.
دانش‌آموزان باید فرصت داشته باشند که شب‌ها با خانواده‌شان وقت بگذرانند.
اکنون با توجه به اینکه بسیاری از زوج‌ها به صورت تمام وقت کار می‌کنند، دانش‌آموزان  معلمان خود را بیشتر از والدینشان  می‌بینند.
هرچند که ما نمی‌توانیم به روزهایی که خانواده‌ها با هم کار می‌کردند و همیشه با هم بودند برگردیم، اما حداقل معلمان می‌توانند دانش‌آموزانشان را تشویق کنند که برای گذراندن وقت بیشتر با خانواده‌شان تلاش کنند. اما ممکن است دانش آموزان دبیرستانی اکنون قدردان آن نباشند، ولی بعداً ارزشش را خواهند فهمید.

اگر دانش‌آموزان یک ساعت کمتر وقت خود را صرف کارهای درسی کنند و یک ساعت بیشتر با خانواده‌شان برای بازی، تماشای فیلم یا صرف وقت در گفت و گو با هم بگذرانند، این کارها به طور قابل توجهی به سلامت خانواده و همچنین به رفاه دانش‌آموز کمک می‌کند. همچنین، این موضوع  باعث کاهش مسائل رفتاری می‌شود زیرا والدین بیشتر در زندگی فرزندانشان شرکت دارند.

اگر می‌خواهید این کار را امتحان کنید، باید به روش‌های عملی فکر کنید که می‌توانید حجم تکالیف دانش‌آموزان خود را کاهش دهید.
مثلا من در ابتدا پنج سوال تشریحی و سه سوال کوتاه پاسخ ، تعیین کردم.
بعداً، تصمیم گرفتم که این تعداد را به دو سوال تشریحی و دو سوال  کوتاه پاسخ تغییر دهم. من متوجه شدم که نتایج به طرز چشمگیری بهتر شد چون دانش آموزان تمایل بیشتری به انجام تکالیف داشتند!

شاید شما هم برای  کم کردن حجم تکالیف، مثل من تعداد سوالات را کم کنید، شاید تعداد صفحاتی که باید مطالعه شود را کمتر کنید یا شاید در کلاس با دقت بیشتری عمل کنید تا بتوانید مطالب را بهتر و بیشتر تمرین کنید. هر چه که هست، بدانید که  تکلیف کمتر دادن به دانش‌آموزانتان، احتمالاً نتایج بهتری را در کلاس ایجاد می کند!

ترجمه و بازبینی مقاله: مهوش سلیمی

دیدگاه خود را اینجا قرار دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *