تا چند سال پیش، بیشتر کلاس‌ها جایی برای تدریس بودند؛ معلم توضیح می‌داد، شاگردان گوش می‌دادند و در پایان، آزمونی گرفته می‌شد.
اما امروز شرایط تغییر کرده است. دنیای آموزش به دنبال کلاس‌هایی که در آن دانش‌آموز فعال است، می‌پرسد، تجربه و رشد می‌کند.
در این مسیر، نقش معلم از سخنران به پرسشگر و راهنمای یادگیری تغییر می‌کند. یعنی همان چیزی که ما به آن مربیگری یادگیری می‌گوییم.
مربیگری یادگیری یعنی چه؟
در مربیگری یادگیری، معلم به‌جای این‌که پاسخ بدهد، کمک می‌کند دانش‌آموز خودش پاسخ را پیدا کند.
او مسیر یادگیری را روشن می‌کند و اجازه می‌دهد دانش‌آموز خودش قدم بردارد.
این روش باعث می‌شود دانش‌آموزان مسئول یادگیری خودشان شوند و مهارت‌هایی مثل تفکر، تصمیم‌گیری و خودارزیابی را تمرین کنند.
چه چیزهایی در این روش مهم است؟
این روش 5 عنصر مهم دارد :
1-دانش‌آموز محور بودن: هر دانش‌آموز مسیر و نیاز یادگیری خاص خودش را دارد.
2-پرسشگری: سؤال‌های خوب با تشویق دانش‌آموز به تفکّر، یادگیری را زنده می‌کنند.
3-همکاری: دانش‌آموزان از هم یاد می‌گیرند، نه فقط از معلم.
4-بازخورد:گفت‌و‌گوهای سازنده، جایگزین نمره و استرس ناشی از آن می‌شوند.
5-مسئولیت‌پذیری: دانش‌آموزان یاد می‌گیرند برنامه‌ریزی و پیشرفت خود را دنبال کنند.
چرا باید به‌سمت مربیگری یادگیری برویم؟
1-یادگیری واقعی‌تر و ماندگارتر می‌شود.
2-انگیزه و اشتیاق دانش‌آموزان بیشتر می‌شود.
3-کلاس تبدیل به محیطی شاد، پویا و خلاق می‌شود.
4-معلم احساس رضایت و اثرگذاری بیشتری دارد.
5-دانش‌آموزان مهارت‌های قرن ۲۱ را یاد می‌گیرند: پرسشگری، همکاری، حل مسئله و خودآگاهی.
چالش‌هایی که باید بدانیم
تغییر نقش معلم آسان نیست. بعضی از معلمان نگران‌اند که با این روش نظم کلاس به‌هم بخورد یا کنترلشان کمتر شود.
اما واقعیت این است که مربیگری یادگیری به انضباط درونی و مشارکتی منجر می‌شود.
فقط کافی است معلمان مهارت‌هایی مثل گوش دادن فعال، پرسیدن سؤال‌های هدفمند و ارائه‌ی بازخورد مؤثر را یاد بگیرند.
نتیجه‌گیری
کلاس‌هایی که خودشان یاد می‌گیرند، فقط با تغییر کتاب یا ابزار ساخته نمی‌شوند؛ بلکه با تغییر نگاه معلم ساخته می‌شوند.
وقتی معلم به‌جای گفتن، راهنمایی می‌کند و به‌جای کنترل، اعتماد می‌کند، یادگیری زنده می‌شود.
