بازگشت به چرایی درونی، معنا، تعهد و خاطرات.

تمرکز بر افق نزدیک به‌جای آینده‌ی گنگ؛ مشخص‌کردن فقط یک هدف واضح.

تمرکز روزانه بر تنها یک کار کوچک؛ حذف پراکندگی و ساخت هسته‌ی عمل‌گرایی.

بازبینی عاداتی که ما را به جلو یا عقب می‌برند، بدون سرزنش خود.

ساخت برنامه‌ای ساده، قابل اجرا و منعطف برای بازگشت به روال.

یادگیری این‌که چگونه یک اقدام کوچک، در شبکه‌ای بزرگ‌تر اثر می‌گذارد؛ یعنی امید فعال.

مقایسه‌ی خود با آخرین موقعیتی که پیش از این ۷ روز در آن قرار داشتیم و بررسی پیشرفت‌ها.