در ادامه ۳ استراتژی عملی به همراه مثال، برای خروج از ناحیه‌ی امن برایتان آماده کرده‌ایم:

معاشرت با ریسک‌پذیرها

 با آن دسته از همکارانتان که ریسک‌پذیر هستند، معاشرت کنید. کسانی که از چالش‌ها فرار نمی‌کنند؛ بلکه با آغوش باز از آن‌ها استقبال می‌کنند. همان‌هایی که به دنبال ایده‌های جدید تدریس هستند و از پیش‌قدم شدن در اجرای متدهای روز دنیا، نمی‌ترسند. این ارتباط مثبت، به مرور زمان بر ذهن شما تأثیر می‌گذارد، اعتمادبه‌نفس شما را بالا می‌برد و درنهایت، شما نیز از پذیرش چالش‌ها هراسی نخواهید داشت.

بهترین و بدترین اتفاق ممکن

هر گاه به دوراهی انتخاب یک چالش یا دایره‌ی امن خود رسیدید، این سؤال را از خود بپرسید: اگر این چالش را انتخاب کنم، بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد، چیست؟ و سپس از خود بپرسید: بهترین اتفاقی که ممکن است با انتخاب این چالش رخ دهد، چیست؟ خوب به نتایج آن فکر کنید و اگر تجربه‌ی این چالش، ارزشش را داشت، حتماً آن را بپذیرید.

برداشتن گام اول

یک لیست از ترس‌هایی که در حوزه‌ی کاری یا زندگی شخصی دارید، بنویسید. سپس یکی از این موارد را انتخاب کنید و سعی کنید همین امروز، یک گام، در جهت غلبه به آن ترس بردارید. برای مثال:

از سخنرانی جلوی همکاران مدرسه می‌ترسید؟ همین امروز، حداقل جلوی چند نفر از آن‌ها درمورد موضوع کوتاهی صحبت کنید.

از تدریس، جلوی دوربین می‌ترسید؟ همین امروز دوربین گوشی خود را گوشه‌ای از کلاس بگذارید و چند دقیقه از تدریس خود را ضبط کنید. لازم نیست که این فیلم را به بقیه نشان دهید. ابتدا خودتان آن را ببینید و به دیدن ویدئوی خودتان، به هنگام تدریس عادت کنید سپس می‌توانید به افراد امن و مورداعتمادتان نشان دهید و کم‌کم دایره‌ی تماشای فیلم تدریستان را گسترش دهید.

از مدیر مدرسه، درخواستی دارید؛ ولی از به زبان آوردنش، می‌ترسید؟ از مدیرتان، وقتی بگیرید و درخواستتان را به او بگویید. ممکن است نه بشنوید؛ ولی مهم این است که شما حرف‌هایتان را زدید و از منطقه‌ی امن خود خارج شدید.

۲– پایداری و استمرار در مسیر

آیا تجربه‌ی این را داشته‌اید که تصمیم به انجام کاری گرفته باشید؛ ولی در میان راه، جا بزنید؟ مثلاً تصمیم گرفته باشید کلاس خود را با مربیگری مدیریت کنید؛ ولی بعد از مواجه‌شدن با مشکلات و شکست‌های پی‌درپی، ناامید شوید؟

شاید بزرگ‌ترین مشکل ما انسان‌ها، برای اینکه در کارها و تصمیمات خود به نتیجه نمی‌رسیم این باشد که با رسیدن به اولین مانع، تسلیم می‌شویم و درمورد تصمیمی که گرفتیم دچار تردید می‌شویم. برای مثال، بسیاری از معلمان، به علت ناکافی بودن حقوق کارمندی، تصمیم می‌گیرند که کسب‌وکار خود را آغاز کنند. آن‌ها  شروع می‌کنند، در مسیر منحصربه‌فرد بودن قدم برمی‌دارند و محصول خود را تولید می‌کنند؛ ولی پس از مدتی که چالش‌ها آغاز می‌شود، جا می‌زنند. برای پایداری و استمرار در مسیر معلم غیرقابل‌جایگزین شدن، چه می‌توان کرد؟ در این مقاله، به دو مورد، اشاره کردیم:

برای خودمان انگیزه ایجاد کنیم

یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث می‌شود انسان در مسیر خود ثابت‌قدم بماند، انگیزه داشتن است. برای مثال اگر می‌خواهید کسب‌وکار خود را داشته باشید، انگیزه‌ی شما می‌تواند درآمد و رفاه مالی بیشتر باشد.

گام‌های کوچک برداریم

برای اینکه در طول مسیر دل‌سرد نشویم، بهتر است گام‌های بزرگ برنداریم و اهداف کوتاه‌مدت  داشته باشیم. برای مثال اگر می‌خواهیم مدرس معلمان شویم، ابتدا سعی کنیم:

در جمع خانوادگی، درمورد مسائل آموزشی صحبت کنیم

سپس میان دوستان و همکاران آشنا ارائه دهیم

و در نهایت، برای معلمانی که شناختی از آنان نداریم، تدریس کنیم

یا اگر می‌خواهیم  توجه و تمرکز یکی از دانش‌آموزانمان را به کلاس بیشتر کنیم، چند مرحله برای حل این چالش، مشخص کنیم. برای مثال:

مقصد اول خود را  شناخت دانش‌آموز قرار دهیم

مقصد دوم، برقراری ارتباط مثبت با دانش‌آموز

و مقصد سوم به‌کار بردن فعالیت‌های موردعلاقه‌ی دانش‌آموز در روند تدریس.

تیم معلم توانمند، ویدئویی با همین موضوع، دوبله و تدوین کرده است. این ویدئو استمرار، امیدواری و تلاش یک معلم برای برقراری ارتباط با یکی از دانش‌آموزان را نشان داده است. با هم تماشا کنیم: